سنڌي ادب ۾ افساني جي اِرتقا
سنڌي ٻولي ۾ ادب جون جديد صنفون (ناول، ڊرامي ۽ مضمون) انگريز جي دور ۾ داخل ٿيون۔ اھڙي طرح افسانو به ان ئي دور ۾ پروان چڙھيو۔ پر ان کي سنڌي افسانن جو اِرتقائي دور نٿو چئي سگھي۔
پھريون دور (1851ع کان 1925ع تائين)
سنواريو1851ع ۾ سورٺ راء ڏياچ، شھزادي مانڪ جي ڪھاڻي، ڀنڀي زميندار جي ڪھاڻي وغيرھ جي نالن سان ڪھاڻيون لکيون ويون، پر ان کي باقائده افساني جي ابتداء نٿو چئي سگھجي۔
ھن دور جا مصنف:
سنواريوٻيو دور (1925ع کان 1940ع تائين)
سنواريوھن دور کي ترجمي جو دور چئي سگھجي ٿو۔ ھن زماني ۾ ھندي، بنگالي، گجراتي ۽ ڪيترن ئي ٻي ٻولين مان افسانن جا ترجما ڪيا ويا۔
ھن دور جا مصنف:
سنواريوٽيون دور (1940ع کان 1947ع تائين)
سنواريوھي دور سنڌي افساني جو ھنگامي دور ڄاتو وڃي ٿو۔ برطانوي راڄ جي انتھا ٿي، آزادي جي تحريڪن زور پڪڙي رھيون ھيون، جنھن جو به وڏو اثر افساني تي پيو۔
ھن دور جا مصنف:
سنواريونئون دور (1947ع کان 1960ع تائين)
سنواريوورھاڱي کان بعد ھي دور بحران سان ڀريل ھو۔ ڪيترا ئي پبلشر ۽ مصنف ڪوچ ڪري ويا۔ ڪجهه سالن بعد ترقي شروع ٿي جيڪا اڃان تائين روان دوان آھي۔
ھن دور جا مصنف:
سنواريوجديد دور (1960 کان اڄ تائين)
سنواريوافساني پنھنجي ترقي جون منزلون طي ڪري گھڻو اڳتي تائين پھچي چڪا آھي۔ ھن دؤر ۾ ڪيترائي نوان تجربا به ڪيا ويا آھن۔
ھن دور جا مصنف:
سنواريو۽ ڪيترن ئي مصنفن ھن صنف تي طبع آزمائي ڪئي آھي ۽ ڪري رھيا آھن۔