شرابي شاعري
شراب جي ذڪر واري شاعري (Toxicated Poetry) اها شاعري، جنھن ۾ شراب، شراب مان ممڪنہ نشو ۽ ٻين عنصرن جو ذڪر اچي. مثال طور ساقي، ميخانو، ميڪدو وغيره. سنڌي ۾ خاص طور تي عروضي شاعريءَ ۾ شرابي غزلن جو گهڻو رواج آهي. هن شاعريءَ يا ”شرابي شاعري“ کي ”خمريہ شاعري“ چئبو آهي. شاھ لطيف جي شاعريءَ ۾ ”موکي ۽ متارن“ جو ذڪر بہ اهڙي شاعريءَ جو مثال آهي.[1]
حوالا سنواريو
- ↑ ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛ پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.