شراب
شراب (عربي: خمر، فارسي: مٽي، ھندي/اردو وغيره: شراب، شادر، اسقنطه ۽ اثاطون.) ڊاک، کارڪن، ڇوڏن يا ڪن ٻين دوائن مان هڪ خاص نموني تي عرق حاصل ڪبو آهي، جيڪو پاڻيءَ وانگر پٽڙو ۽ نشيدار ٿئي ٿو.
طب
سنواريوخاصيت: دماغ جي حواسن کي سست ڪري ٿو، رت چڱو پيدا ڪندڙ آهي. قوت باھ کي وڌائي ٿو. وزن کان وڌيڪ استعمال رت کي ساڙي، عقل ۽ ذهن کي وڃائي ڇڏي ٿو. هن جو دوا طور استعمال دمڪشي، کنگهہ ۽ ڦڦڙن جي بيمارين کي فائدو ڪري ٿو.[1]
حوالا
سنواريو- ↑ فرھنگ جعفري، ليکڪ: حڪيم محمد جعفر؛ ايڊيشن: 2007ع؛ پبلشر: سنڌي ادبي بورڊ، ڄامشورو، سنڌ.