راشدون ( عربي ٻولي: الراشدون) اهي پهريان چار خليفا آهن جن نبی کریم صلی اللہ علیہ و سلم جي وصال کان پوءِ مسلمانن جي اڳواڻي ڪئي: یعنی ابوبڪر (632ع-634ع)، عمر (634ع-644ع)، عثمان (644ع-656ع) ۽ علي رضی اللہ تعالٰی عنھم (656ع-661ع).

انهن خليفن جو دور، جنهن کي راشدين خلافت (632-661) سڏيو ويندو آهي، سني اسلام ۾ سمجهيو ويندو آهي ته هو 'حق جي رهنمائي' (عربي: راشد)، مطلب ته اهو هڪ نمونو آهي جنهن جي پيروي ڪئي وڃي ۽ ان جي تقليد ڪئي وڃي.[1]

پهرين چار خليفي جيڪي حضرت محمد صلي الله عليه وآله وسلم جا جانشين ٿيا، انهن کي راشدون (حق تي ٻڌل) خليفي چيو وڃي ٿو.

• ابوبڪر صديق (632ع-634ع)

• عمر بن الخطاب (634ع-644ع)

• عثمان بن عفان (644ع-656ع)

• علي ابن ابي طالب (656ع-661ع)

محمد صلي الله عليه وآله وسلم جي جانشيني مرڪزي مسئلو آهي جيڪو مسلم ڪميونٽي کي ورهائي ٿو. مصنف ڪارل ارنسٽ جي مطابق، سني اسلام، انهن جي جانشين جي سياسي حيثيت کي قبول ڪري ٿو، جڏهن ته شيعه مسلمان گهڻو ڪري پهرين ٽن خليفن جي مشروعيت کي رد ڪن ٿا ۽ ان ڳالهه تي اصرار ڪري رهيا آهن ته حضرت محمد ﷺ جن علي رضي الله عنه کي پنهنجو جانشين مقرر ڪيو هو.