وڪيپيڊيا

ملائڪ: جي ورجائن ۾ تفاوت

دلچسپ نموني سوانح جهانگهيو
← اڳوڻو تفاوتاڃا نئين سنوار ←
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
وزيوئلوڪي‌متن
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار
سنوار جو تَتُ ڪونهي
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار
سِٽَ 2:
 
 
'''ملائڪ'''{{ٻيا نالا|انگريزي='''Angel'''}}{{ٻيا نالا|فارسي=فرشتہ}}ابراھيمي ۽ ڪجھ ٻين مذھبن ۾ ھڪ مخلوق جو نالو آھي. جيڪا خدا ۽ انسانن جي وچ ۾ تعلق جو ڪردار ادا ڪندڙ آھي ۽ خدا پاران مختلف سونپيل ڪم پورا ڪندڙ آھي.اھي ڄاڻ ۽ طاقت ۾ انسان کان وڌيڪَ پر خدائن کان گھٽ سمجھيا ويندا آهن. اھي لافاني نہ ھوندي بہ مرندا ڪانہ آھن<ref name ="Time" >Encyclopedia of
Time (Science, Philosophy, Theology, & Culture) By: H. James Birx Editor Canisius College State University of New York at Geneseo Buffalo Museum of Science-- SAGE Publications Ltd. 1 Oliver’s Yard 55 City Road London EC1Y 1SP United Kingdom--page no:16</ref>.ملائڪن جو تصور سڀ کان اول 3000 سال قبل مسيح ۾ سميريا ۾ جنم ورتو. سميري ماڻھو گھڻن خدائن تي يقين رکندڙ {{ٻيا نالا|انگريزي=polytheists}}ھئا ۽ انھن جو عقيدو ھو تہ ملائڪ ديوتائن ۽ انسانن جي وچ ۾ پيغام پھچائڻ جو ڪم ڪندا آهن. انھن جو خيال ھيو تہ ماڻھن جي اندر ھڪ روحاني ساٿي سڄي عمر انھن سان گڏ رھندو آھي، لڳي ٿو تہ اھو گارجين ملائڪ{{ٻيا نالا|انگريزي= guardian angel}} جو شروعاتي روپ ھيو. قديم آثارن جي کوٽائي مان گھرو عبادتگاهن ۾ ڪجھ مورتون مليون آهن جن ۾ پرن وارا انسان ڏيکاريل آھن جيڪي مورتون ملائڪن سان منصوب ڪيل ھيون. اھو رجحان بابل ۽ اشور جي تھذيبن ۾ بہ جاري رھيو. 650 ق م ۾ زرتشت دعویٰ ڪئي ھئي تہ وٽس ملائڪ اچي توحيد واري مذھب جا اصول نازل ڪيا ھئا جيڪو بعد م زردشتي مذھب{{ٻيا نالا|انگريزي= Zoroastrianism}} سڏجڻ لڳو. ان مذھب م. نازل ٿيندڙ ملائڪ جو نالو [[مٿراس]] {{ٻيا نالا|انگريزي=Mithras}} ھيو جنھن کانسواءِ ڇھ وڏا ملائڪ {{ٻيا نالا|انگريزي=archangels }}
TOnly in Latin and later Western languages is the term used solely of divine beings. Although not necessarily eternal, angels do not die; their relationship to time is thus somewhat ambiguous. Angels in Early History The idea of angels first appeared in Sumeria around 3000 BCE. The Sumerians were polytheists who believed that messengers mediated between the gods and humans. Also, they believed people had a spirit companion with them throughout their lives, perhaps a primitive version of a guardian angel. Archaeological excavations have discovered home shrines with images of winged humans, which seem to be dedicated to these spiritual beings. This trend continued into later Babylonian and Assyrian cultures. Around 650 BCE, Zoroaster claimed an angel revealed to him the tenets of a monotheistic religion, later called Zoroastrianism. Zoroastrianism portrays Mithras as an angel, along with a hierarchy of six archangels and many lesser angels. Zoroastrian angelology influenced Judaism, Christianity, and Islam. Angels in the Bible In the biblical text, angels appear to be genderless attendants of God. They are created beings. Though they are not timeless, they do not die. Their roles are to praise God, serve in the heavenly council, and carry out God’s bidding. Many are heralds, but some are warriors and guards. As spiritual beings, angels are usually invisible (formless) but can take on humanlike form, even to the point of being indistinguishable from other humans. The Bible does not always distinguish between the angels and God. For example, an angel of the Lord
۽ ڪيترائي ننڍا ملائڪ ھيا. زردشتي ملائڪن جي تصور کان يھوديت، عيسائيت ۽ اسلام پڻ متاثر ٿيو. بائيبل م ملائڪن کي بغير جنس واري خدا جي خدمتگار مخلوق طور ڏيکاريو ويو آهي ۽ اھي لازوال نہ ھجڻ باوجود مرندا ناهن ۽ انھن جو ڪم خدا جي حمد ڪرڻ آهي، آسماني ڪائونسل ۾ ڪم ڪندي خدا جي ھر حڪم جي تعميل ڪندا آهن. انھن مان کوڙ پيغام پھچائيندڙ ھوندا آھن، ڪجھ ويڙھاڪ ء ڪجھ محافظ ھوندا آھن. بائيبل جي تصور مطابق اھي روحاني مخلوق آھن ۽ نظر نہ ايندڙ آھن پر انساني روپ اختيار ڪري سگھندا آهن اھڙي جو انسان ۽ ان ۾ فرق ناممڪن ھوندو آھي.
 
==نالو ۽ ھم معني لفظ==
"https://sd.wikipedia.org/wiki/ملائڪ" تان ورتل