مادري ٻولي
مادري ٻولي (انگريزي: Mother tongue ) (Native language) (First language) یا نسلي ٻولي، آبائي ٻولي يا پيدائشي ٻولي هڪ انسان جي ان ٻولي کي چيو ويندو آهي جنهن کي هو ننڍپڻ ۾ ماء پيء کان سکي وٺي ۽ ان ٻولي کي بطور پهرين درجي جي ٻولي جي طور تي ڳالهائي۔
مادري ٻولي کي انگريزي ۾ مَڌَر ٽَنگ، نَيٽِو ٽَنگ، فَسٽ لينگئَيج، فادر ٽَنگ، پَئرَينٽ ٽَنگ چوندا آهن. اھڙي ٻولي جيڪا ڪو ماڻھو ڄمڻ کان پوء سکي ان کي ان شخص جي مادري زبان سڏيندا آهن[1] ڪن ملڪن ۾ ماڻھو جي پھرين ٻولي جي بدران ماڻھو جي نسلي گروھ جي ٻولي ان جي. مادري زبان سمجھي ويندي آهي[2] جن ٻارن جا والدين ٻہ مختلف ٻوليون ڳالهائيندڙ ھوندا آھن اھڙن ٻارن جي جي مادري زبان ھڪ کان وڌيڪ ھوندي آھي. مادري زبان ماڻھو جي پھرين ٻولي ھوندي آھي جيڪا ان جي ذاتي، سماجي ۽ ثقافتي سڃاڻپ ھوندي آھي[3][4] 17 نومبر 1999 تي گڏيل قومن جي ثقافتي اداري يونيسڪو پاران 21 فيبروري کي بين الاقوامي مادري ٻولي جو ڏينھن ڪري ملھائڻ جو اعلان ڪيو.
حوالا
سنواريو- ↑ Bloomfield, Leonard. Language ISBN 81-208-1196-8
- ↑ Davies, Alan (2003). The Native Speaker: Myth and Reality. Multilingual Matters. ISBN 1-85359-622-1. https://books.google.com/books?id=JeTwQB5doD4C&dq/. سانچو:Page needed
- ↑ "Terri Hirst: The Importance of Maintaining a Childs First Language". bisnet.or.id. وقت 12 March 2016 تي اصل کان آرڪائيو ٿيل. حاصل ڪيل 13 July 2010. Unknown parameter
|url-status=ignored (مدد) - ↑ Boroditsky, Lera (2001). "Does language shape thought?: Mandarin and English speakers' conceptions of time". Cognitive Psychology 43: 1–22. doi:. http://www-psych.stanford.edu/~lera/papers/mandarin.pdf. Retrieved 2013-09-17.