عرف
اصل نالي کان الڳ ڪنھن شخص يا گروھ کي ڪنھن خاص سبب جي ڪري ڏنو ويو ھجي
عرف اهو نالو هوندو آهي جيڪو اصل نالي جي جڳھ تي استعمال ٿي، اهڙا عرفي نالن ۾ ڪنھن بپ وجھ، خوبي يا خامي جو هجڻ ضروري نہ آهي، جيئين عام ماڻهن جا نالا بگڙجي ويندا آهن يا مختصر ڪري ڇڏبا آهن، جيئن خيرالدين مان خيرو، ان ۾ "خيرو" عرف آهي پر هي ڪنھن خاص وجھ (خوبي يا خامي) سان نہ بدلايو ويو آهي، بس هڪ نالي خيرالدين کي مختصر ڪيو ويو آهي.
فرضي نالو (Pseudonyms) ڪڏهن ڪڏهن ناهموار حالتن ۾ شاعر، اديب ۽ صحافي وغيره اصلي نالي کي يا ’تخلص‘ کي ڇڏي فرضي نالي سان لکندا آهن.[1]
حوالا
سنواريو- ↑ ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛ پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.