زيب النساء حميد اللّه

زيب النساء حميد اللّه 25 ڊسمبر 1918 - 10 سيپٽمبر 2000) هڪ پاڪستاني اديب ۽ صحافي هئي. هوءَ انگريزي ادب جي هڪ اعلي علمي ۽ صحافت هئي.۽ پاڪستان ۾ فيمليزم جو هڪ اعلي علمي پڻ آهي. هوء پاڪستان جي پهرين خاتون جي ڪالمنسٽ (انگريزي ۾)، ايڊيٽورڪ، پبلشر ۽ سياسي مبصر هئي. ڪراچيء ۾ زبوننسا .اسٽيٽ هن جي نالي پٺيان رکيو ويو.[2]

زيب انساءٌ حميدالله Zaib-un-Nissa Hamidullah

زيب النساء حميد اللہ، سرقہ 1970
پيدائش 25 ڊسمبر 1918(1918-12-25)[1]
ڪلڪتا, برطانوي هندستان (هاڻي ڪولڪتا, ڀارت)
وفات 10 سيپٽمبر 2000 (عمر 81 سال)[1]
ڪراچي, سنڌ، پاڪستان
پيشو ليکڪ, صحافي, ڇپائيندڙ
جيون ساٿي K. M. Hamidullah[1]

آزادي 1947 کان اڳ، هن ڪيترن ئي ڀارتي اخبارن لاء لکيو، ۽ هڪ انڊوني اخبار ۾ ڪالمن کي لکڻو پهرين مسلمان عورت هئي. آزادي کان پوء، ڊان اخبار ۾ سندس ڪالمن کيس پاڪستان ۾ پهرين خاتون سياسي ناظير بڻايو. هوء ڊان کان پوء، هوء آئيني جي باني ۽ ايڊيشنل پبلشر، پاڪستان ۾ پهريون سماجي چمڪندڙ رسالو بڻجي. ان جي حيثيت ۾ پاڪستان جي پهرين خاتون ايڊيٽورڪ جي حيثيت ۾ هوء اها پهرين عورت بڻجي وئي جيڪا ٻين ملڪن ڏانهن موڪليو ويندو. ان نمائندن مان هڪ 1955 ع ۾، هوء مصر ۾ قاهره جي قديم الازهر يونيورسٽي ۾ ڳالهائڻ لاء پهرين عورت بڻجي وئي.[3]

شروعاتي زندگي

سنواريو

زيب النساء 1921 ۾ ادبي خاندان ۾ ڪلڪتي ۾ ڄائي. هن جي پيءُ، واجد علي ھو. هو مشهور شاعر محمد اقبال جي آثارن جي ترجمي ڪرڻ لاء پهريون ماڻهو هو، بنگالي بنگلاديش ۾، ۽ انڊين قوم پرست ۽ اديب هو. هوء ٻه ڀائر هئا، ۽ هڪ اڌ ڀاءٌ پنهنجي ماءٌ جي ڀيٽ ۾ ٻئي شادي ڪئي. هوء هڪ مضبوط-اينٽي-اي اين-اي-گهيل گهراڻي جي ڄمار ۾ عمر جي بنگالي سوچن ۽ فلسفن سان ڀريل هئي، جيئن ته هن جي پيءُ جو 48، Jhootalla روڊ، ڪلي جي لاء هڪ ملاقات جو ھنڌ هو.هوءَ شروعاتي طور تي لکڻ شروع ڪيو، ۽ ان جي انگريزي ماءٌ ۽ بنگالي پيءُ جي ٻنهي سهولتن مان حاصل ڪئي .هڪ اڪيلو ٻار، زيب غير نيسا پنهنجي خيالن ۽ جذبات کي ظاهر ڪرڻ لاء هڪ وسيلي طور لکڻ جي ڪوشش ڪئي.هن بعد ۾ لکڻ جو اثر بنگال ۽ پنجاب جي ڳوٺاڻن علائقن ۾ هو، هن جي پيءُ جي ڄمڻ واري هنڌ تاجپور جي بنگالي گولي شامل هئي. هوءَ Loreto هائوس ڪنوينشن تي تعليم ڪئي وئي هئي.

1940 ع ۾، خليفي محمد حميدالله سان شادي ڪئي. ان وقت جي نڪاح جي ابتڙ، ان جي شادي نه ڪئي وئي هئي.هوءَ ان سان گڏ سندس شادي بعد پنجاب ڏانهن ويو. هن اتي باٽا شوز ڪمپني لاء ايگزيڪيوٽو طور ڪم ڪيو . 1947 ع ۾ آزاديء دوران، هوءَ ۽ هن جي زال پناهگير کي هندستان کان سرحد پار اچڻ جي مدد ڪئي.

هن جي مڙس هڪ مشهور پنجابي خاندان سان واسطو رکن ٿا. سندس والد، خليفا محمد اسدالله،ڪلڪتا (هاڻي ڪولڪتا) جي شاهي لائبريري جو لائبريرئين هيو.