حسن: جي ورجائن ۾ تفاوت
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
Intisar Ali (بحث | ڀاڱيداريون) سنوار جو تَتُ ڪونهي ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار |
Intisar Ali (بحث | ڀاڱيداريون) سنوار جو تَتُ ڪونهي ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار |
||
سِٽَ 21:
==فطرت جي حسن==
ول ڊيورنٽ فطرت جي حسن کي ثانوي حسن قرار ڏنو آهي پنھنجي ڪتاب پليژرز آف فلاسافي{{ٻيا نالا|انگريزي=Pleasures of Philosophy}} ۾ لکي ٿو تہ: محبت حسن جي ماءُ آهي ان جو ٻار نه آهي، اها شين جي حسن جي نه پر انساني حسن جو بنياد آهي پر اسين انهن لکين شين جي حسن جي ڪهڙي تشريح ڪري سگهون ٿا، جيڪي اسان کي سهڻيون لڳنديون آهن، پر انهن جو محبت سان ڪو تعلق نه هوندو آهي. اسان پنهنجي چوڌاري پکڙيل حسن جي ڪيئن وضاحت ڪري سگهون ٿا.<ref name = "ول ڊيورنٽ "/>فطرت جي نظارن جي تعريف ۾ حسن محبت واري سرچشمي کان گهڻو پري ٿي ويندو آهي. قدرت جي نظارن کي ڏسي اسان کي جيڪا خوشي ٿيندي آهي اها مرداڻي عظمت جي ڪري آهي پر ان مان گهڻي خوشي ان آرام واري حسد مان پئدا ٿيندي آهي جيڪو حسن ڪنهن سهڻي عورت جي سيني تي مٿو رکڻ جهڙو هوندو آهي. ٿورو ڪورو کي ڏسو، لڏندڙ سايون ٻنيون، ڇانو ڪندڙ شاهه بلوطه ۽ اهي واهڙ جيڪي جهڪيل شاخن جي هيٺان وهن پيا، ان قدرتي حسن ۾ عورت جو حسن ڪٿي لڪل آهي؟<ref name = " ول ڊيورنٽ "/> اسان کي ڪنهن اهڙي اصول جي ڳولها ڪرڻ نه گهرجي جيڪا ساري دنيا سان لاڳو هجي. فطرت کي انهن اصولن کان نفرت آهي جيڪي هن جي لامحدود قسمن کي نظرانداز ڪندا آهن. فطرت اسان جي مقرر ڪيل عالمگير اصولن جي ڀڃڪڙين جا ڪيترا مثال اسان جي آڏو آڻي سگهي ٿي. اسان کي رڳو ان ڳالهه تي مطمئن ٿي وڃڻ گهرجي ته ڪو احساس جيڪو اصل ۾ جنسي آهي، انهن شين تي ڦهلجي سگهي ٿو جن جو محبت سان ڪو تعلق ڪونهي. جنس جي وڌندڙ قوت جي شدت نظاري جي ديدار ۾ استعمال ٿي سگهي ٿي. جهڙيءَ طرح اها قوت مذهب، دوستي، اجتماعي تصور پرستيءَ ۽ فن جي آبياري ڪري سگهي ٿي.<ref name = "ول ڊيورنٽ "/> هتي به اسان کي نازڪ رشتا ملندا، هڪ ٻار زمين ۽ آسمان جي حسن کان متاثر نه ٿيندو آهي، پر تعليم ذريعي ۽ ٻين جي اهل ڪندي انهن مان مزو وٺندو آهي، پر جڏهن محبت روح ۾ گرمي پئدا ڪندي آهي تڏهن هر قدرتي شيءِ سهڻي لڳندي آهي، عاشق ندين، وڻن، روشن محبت ۾ پنهنجي محبت اوتيندو آهي، گل سڀني سهڻن شين کان وڌيڪ سهڻا آهن. اهي ئي گل تناسل جا ذريعا ۽ اهڃاڻ ۽ مردن ۾ نرمي ۽ پاڻ ارپڻ جون نشانيون آهن. جڏهن وقت جو ورجاءُ ساڳيو ٿو رهي ۽ زندگيءَ ۾ ڪا نواڻ نٿي رهي ۽ محبت جو جذبو مري ٿو وڃي ته پوءِ فطرت جي حسن جو مزو به ختم ٿو ٿي وڃي ۽ وڌيڪ پوڙها ماڻهو ننڍي عمر وارن وانگر جهنگ جي رنگت ۽ خوشبوئن، ستارن جي دل کي ڌتاريندڙ عظمت، سمنڊ جي بي ڊپائتي لهرن کان متاثر نه ٿيندا آهن. زمين ۽ آسمان جي هر حسن تي جنس جي ديوتا جا پيرا نظر اچن ٿا.<ref name = " ول ڊيورنٽ"/>
==نٽشي جو خيال==
| |||