اوٿارو (رسم)
ھن مضمون کي ٻين وڪي مضمونن سان ڳنڍيو، اگر ڪو اھڙو لفظ ملي ٿو جنھن تي اڳ ئي مضمون لکيل آھي تہ براءِ مھرباني ان لفظ کي موجود مضمون سان ڳنڍيو. (جُولاءِ 2024) |
هي هڪ يتيم صفحو آهي جنهن کي ٻين صفحن مان ڳنڍڻو نه ملي رهيو آهي۔ براه ڪرم مقالن ۾ ان جو ڳنڍڻو داخل ڪرڻ ۾ مدد ڪريو۔ |
هندن ۾ ڪو مرندو آهي تہ ٻارهين ڏينھن هن جو اوٿارو ڪندا آهن. اهو دستور پارسين ۾ بہ آهي. پارسي لوڪ اوٿارو بدران چون اُٿمان (Day of resurrection) هي ٻئي لفظ ”اُٿڻ“ مان ٺھيا آهن. ٻارن ٻچن، گهر ۽ ڌن دولت وغيره ۾ موھ هئڻ سبب پھريائين ٿورا ڏينھن پراڻيءَ جو واسو دنوي شين ۾ رهي ٿو؛ ۽ اوٿاري ڏينھن هو اُٿي، جم جاترا تي نڪري ٿو. اهي آهن هندن ۽ پارسين جا عقيدا. هندن وانگر پارسي بہ ڏهاڪي جو ڪرم ڪندا آهن، ۽ چانورن جي اٽي جو پيڙو ٺاهي ڪانون کي ڏيندا آهن. هنن ۽ ٻين اهڙين ڳالهين مان ڪيترن يوروپي عالمن کي ائين وسھڻ لاءِ سبب ٿيو آهي تہ هندو ۽ پارسي هڪ ٻئي جا ويجها سؤٽ آهن، ۽ ڌرم ڪرم بنھ هڪڙو ئي هئن. اهي ساڳين ديوتائن کي ساڳين هندڪن نالن سان سڏيندا هئا.[1]
حوالا
سنواريو- ↑ قديم سنڌ (ڀيرومل مھرچند آڏواڻي) | سنڌ سلامت ڪتاب گهر, وقت 2020-10-29 تي اصل کان آرڪائيو ٿيل, حاصل ڪيل 2017-03-07