ڳاڙها ڪوريئڙا: وڻن جي لاءِ هيءَ وري ٻي آفت آهي. انهيءَ لاءِ ڦلي وارو پاڻي، يا صابڻ جي گجي، يا تماڪ جو پاڻي چڱو آهي. هي ڪوريئڙا اڪثر شيشن جي گهرن يا پناهه جي ۾َنَهن ۾ ٿيندا آهن، خاص جڏهن هوا خشڪ رهندي آهي. تنهنڪري وڻن کي پاڻي ڏيڻ سان يا ٻيءَ طرح گم ڪرڻ سان نڪري وڃن ٿا.[1]

حوالا سنواريو

  1. ڪتاب: باغ ۽ باغباني؛ ليکڪ: مرزا قليچ بيگ؛ايڊيشن:1960؛پبلشر: سنڌي ادبي بورڊ ڄامشورو