چَنگ (انگريزي:Chang Instrument؛ فارسي: چنگ؛ عربي: صَنْج) هڪ فارسي موسيقيءَ جو اوزار آهي، جيڪو عمودي ڪنوير هارپ آهي. اهو قديم فارس جي دور ۾، خاص طور تي ساساني خاندان جي دور ۾، تمام گهڻو مشهور هو ۽ وڏي پيماني تي استعمال ڪيو ويو، جتي اهو اڪثر ڪري شاهه جي درٻار ۾ استعمال ڪيو ويندو هو. اهو پڻ 19هين صدي عيسويء تائين عثماني سلطنت ۾ استعمال ڪيو ويو پر ان کان پوء ترڪي لوڪ موسيقي مان غائب ٿي ويو.

Chang (instrument)

A Sassanid era mosaic excavated at Bishapur
صنف بندي
حورنبوستل_سچس درجه بندي 322.12
(angular harp)
لاڳاپيل اوزار
Chang. Museum of musical instruments, Baku, Azerbaijan
Taq-e Bostan carving. Women playing changs while the king is standing in a boat holding his bow and arrows, from 6th century Sassanid Iran.

The chang (فارسي: چنگ‎; fa; ترڪي ٻولي: çeng; عربي ٻولي: جَنْك al-ǧank or صَنْج ṣanǧ; Georgian: ჩანგი changi) is a Persian musical instrument, a vertical angular harp. It was very popular and used widely during the times of ancient Persia, especially during the Sasanian Dynasty where it was often played in the shahs' court. It was also played until the 19th century in the Ottoman Empire but has since disappeared from Turkish folk music.

Georgian Changi
Chang instrument

هڪ ساز آهي جيڪو آڳاٽي زماني کان سنڌ ۾ رائج آهي. چنگ ساز سنڌ جو قديم قومي ۽ عوامي ساز آهي. هيءُ ساز ڦوڪ ۽ آڱر جي ضرب سان وڄايو ويندو آهي، لوھ جي اٽڪل چار سوت کن ٿلهي تار کي موڙي گول دائري جي صورت ۾ آندو ويندو. هر هڪ گول جي مُنڍ وٽان ٽن سوتن جي وٿي رکي ويندي. ان جون تارون ٻاهر ڇڪي، ٽن انچن جي مفاصلي تي چنهنبيارون رکيون وڃن ٿيون. گول جي وچ تي هڪ سنهي چپٽي تار چهنب وانگر نڪري ٿي ۽ ٻنهي سرن وٽان ٻاهر نڪتل تارن جي وچ مان گذري، تارن جي ڇيڙي وٽ مٿي مُڙي ٿي ته جيئن ان کي آڱر سان  ضرب ڏئي لڙائي يا ڇيڙي وڄائي سگهجي. اهائي تات سر ڇيڙيندي آهي. [1]

خارجي لنڪس

سنواريو
  1. "چنگ : (Sindhianaسنڌيانا)". www.encyclopediasindhiana.org (ٻولي ۾ Sindhi). حاصل ڪيل 2020-01-23.