چارلس فوريئر
فرينڪوئس مري چارلس فوريئر(انگريزي: François Marie Charles Fourier) /ˈfʊrieɪ/[2]}(7 April 1772 – 10 October 1837) فرانس جو ھڪ فلاسافر ھيو ۽ يوٽوپيائي سوشلزم جي بانين مان ھڪ ھيو.[3]
| چارلس فوريئر | |
|---|---|
.jpg) | |
| پيدائش | فرينڪوئس مري چارلس فوريئر سانچو:جنم ڏينھن بيزانسون(انگريزي: Besançon), فرانس |
| وفات | سانچو:فوتگي جي تاريخ ۽ عمر پيرس, فرانس |
| عهد | اڻويھين صديءَ جو فلسفو |
| علائقو | مغربي فلسفو |
| مڪتبه فڪر | يوٽوپيائي سوشلزم فوريئرازم |
شعبه عمل |
سياسي فلسفو معاشيات خواھش جو فلسفو |
اهم نظريا |
Phalanstère " پرڪشش ڪم" |
مؤثر شخصيتون
| |
متاثر شخصيتون
| |
زندگيءَ جو احوال
سنواريوفوريئر 7 اپريل 1722 ۾ فرانس جي شھر بيزانسون(انگريزي: Besançon) ۾ پيدا ٿيو.[4] پاڻ ھڪ ننڍڙي ڪاروباري شخص جو پٽ ھيو. فوريئر پيءُ جي واپار کان وڌيڪَ عمارت سازي جي علم ۾ دلچسپي رکندڙ ھيو.[4] ۽ انجنيئر ٿيڻ چاھيائين پئي پر مقامي فوجي انجنيئرنگ اسڪول رڳو نوابن جي ٻارن کي داخلا ڏيندو هو[4] بعد ۾ ھي خوش ھيو تہ انجنيئرنگ نہ ڪري سگھيو ڇوتہ انجنيئر ٿيڻ سان ھي ماڻھن جي ڀلائي وارن ڪمن لاءِ وقت نہ ڪڍي سگهي ھا.[5] 1781 ۾ پيءُ جي وفات تي کيس ان جي ملڪيت مان چاليھ سيڪڙو حصو مليو جنھن جي ماليت ٻہ لک فرئنڪ ھئي[6]
This inheritance enabled Fourier to travel throughout Europe at his leisure. In 1791 he moved from Besançon to Lyon, where he was employed by the merchant M. Bousquet.[7] Fourier's travels also brought him to Paris, where he worked as the head of the Office of Statistics for a few months.[4] From 1791 to 1816 Fourier was employed in Paris, Rouen, Lyon, Marseille, and Bordeaux.[8] As a traveling salesman and correspondence clerk, his research and thought was time-limited: he complained of "serving the knave
حوالا
سنواريو- ↑ Suratteau, Jean-René. "Restif (de la Bretonne) Nicolas Edme". ۾ Albert Soboul. Dictionnaire historique de la Révolution française. Paris: PUF, 1989; Quadrige, 2005. صفحا. 897–898.
- ↑ "Fourier". ڊڪشنري ڊاٽ ڪام Unabridged. رينڊم ھائوس.
- ↑ Goldstein 1982, p. 92.
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 Serenyi 1967, p. 278.
- ↑ Pellarin 1846, p. 14.
- ↑ Pellarin 1846, p. 7.
- ↑ Pellarin 1846, p. 235.
- ↑ Pellarin 1846, pp. 235–236.