ڀڄن
ڀڄن (Hymn) سنسڪرت لفظ آهي، جنھن جي معنيٰ آهي ”پوڄڻ“. ڀڄن اهو شعر آهي، جنھن ۾ ايشور/ڌڻيءَ جي بندگي جو ورنن هوندو آهي. ڀڄن ۾”گرو“ (ڀڳوان) جي ساراھ ڪئي ويندي آهي. سنڌ ۾ موهن فقير آهوجا، صوفي دلپت، سوامي مينگهراج، آسو رام ۽ ٻيا ڪيترا ڀڄن جا وڏا شاعر ٿي گذريا آهن. ڀڄن مندرن ۽ ڌرمي محفلن ۾ ڳايا ويندا آهن. ميران ٻائيءَ جا ڀڄن سنڌ هند ۾ مشهور آهن. [1]
حوالا
سنواريو- ↑ ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.