ٿوڪ
ٿوڪ (Thok) لفظي طرح شين کي چئبو آهي. پر سنڌي لوڪ ادب ۾ ٿوڪ اهڙي منظوم صنف آهي، جنهن ۾ ڪن به چئن شين لاءِ سڌي يا اڻ سڌي طرح سٺائي بيان ٿيل هوندي آهي. ان جي آخر ۾ وراڻيءَ طور ”ٽڪا مڙئي روڪ چڱا“ وغيره استعمال ڪيو ويندو آهي. مثال طور: اول ۾ الله ڀلو، پير کان ويساھ ڀلو اهي چارئي ٿوڪ چڱا، ٽڪا مڙئي روڪ چڱا.[1]
حوالا
سنواريو- ↑ ڪتاب: ادبي اصطلاحن جي تشريحي لغت؛ مرتب: مختيار احمد ملاح؛ پبلشر: سنڌي لئنگئيج اٿارٽي، حيدرآباد، سنڌ.