موغاديشو

موغاديشو (صومالي: مقديشو، وداد: مُقْدِشو يا زامار، وداد: حَمَرْ؛ عربي: مقديشو)، مقامي طور تي زمر يا حمر جي نالي سان مشهور آهي، صوماليا جي گاديءَ جو هنڌ ۽ سڀ کان وڌيڪ آبادي وارو شهر آهي. هي شهر هزارن سالن تائين هندي سمنڊ جي واپارين کي ڳنڍيندڙ هڪ اهم بندرگاهه طور ڪم ڪيو آهي ۽ اندازي مطابق شهري آبادي 26,10,483 آهي.

موغاديشو مقديشو (عربي) Muqdishu (صومالي)
ملک	سانچو:Country data صومالیہ
علاقہ	بینادر
حڪومت
• میئر	محمد نور
آبادي (2011)
• ڪل	2,855,800

موغاديشو هندي سمنڊ تي ساحلي بنادير علائقي ۾ واقع آهي، جيڪو ٻين صومالي علائقن جي برعڪس، مامول گوبوليڊ (وفاقي رياست) جی بجاء ھڪ ميونسپلٽي سمجهيو ويندو آهي. موغاديشو جي هڪ ڊگهي تاريخ آهي، جيڪا قديم دور کان وٺي موجوده وقت تائين آهي، جيڪا 9هين صدی سان 13ھین صدي عيسويءَ ۾ سلطنت موغاديشو جي راڄڌاني طور ڪم ڪري رهي آهي، جنهن ڪيترين صدين تائين هندي سمنڊ جي سون جي واپار تي ڪنٽرول ڪيو ۽ آخرڪار اجوران سلطنت جي قبضي ۾ آيو. 13ھین صدي عيسويء ۾ جيڪو قرون وسطي واري سلڪ روڊ جي سامونڊي واپار ۾ هڪ اهم رانديگر هو. موگاديشو 14هين ۽ 15ھین صدي دوران پنهنجي خوشحالي جي اونچائي حاصل ڪئي ۽ جديد دور جي شروعاتي دور ۾ اوڀر آفريڪا جي ساحل تي امير ترين شهر، انهي سان گڏ هڪ ترقي يافته ڪپڙي جي صنعت جو مرڪز، سمجهيو ويندو هو. 17ھین صدي ۾، موغاديشو ۽ ڏکڻ صوماليا جا حصا حراب امامت هيٺ اچي ويا. 19ھین صدي عيسويء ۾، اهو گليدي جي اثر جي دائري جي سلطنت هيٺ آيو ۽ ابگل امام اڃا تائين شهر جي اندر ۽ ٻاهران اقتدار تي قبضو ڪيو.

سال 1894ع ۾ صوماليا جي سربراهه بينادر جي ڪمرشل ڪمپني فلوناردي سان امن، دوستي ۽ تحفظ جو معاهدو ڪيو. اطالوي نوآبادياتي حڪمراني جي شروعات، سال 1880ع ۾ معاهدن تي دستخط، جنهن بعد صومالي قبيلن ۽ بينادير جي ڪمرشل ڪمپنيءَ جي وچ ۾ معاشي مصروفيتون، ۽ پوءِ سال 1906ع کان پوءِ اطالوي سلطنت طرفان سڌي حڪمراني، واری مرحلن ۾ ٿي. ٻي عالمي جنگ کانپوءِ صوماليا جي برطانوي فوجي انتظاميه ۽ 1950 جي ڏهاڪي ۾ اٽلي جي انتظام هيٺ سومالي لينڊ جو اعتماد وارو علائقو بنیو. ان کان پوءِ 1960ع ۾ آزادي حاصل ڪئي وئي، صومالي ڊيموڪريٽڪ ريپبلڪ جو دور سعيد بري جي صدارت دوران (1969-1991)، ٽن ڏهاڪن جي صومالي گهرو ويڙهه بعد ۾، ۽ 2010ع ۽ 2020ع واري ڏهاڪي جي آخر تائين تعمير جو دور شروع ٿيو.