جڏهن سندس ماءُ اسماءِ بنت عميس حضرت ابوبڪر صديق کان پوءِ حضرت علي المرتضا سان نڪاح ڪيو ته محمد بن ابوبڪر سندس ربيب (اهو اولاد جيڪو پهريئن مڙس مان هجي ۽ ٻئي مڙس جي تربيت هيٺ هجي يا پهرين زال مان هجي ۽ ٻئي زال جي هنج ۾ پلجي رهيو هجي. ان کي ربيب يا ربيته چيو وڃي ٿو) ٿي ويو. اهو يحيا بن علي ۽ عبدالله بن جعفر جو اخيافي ڀاءُ هو، اهو وڏو ئي عبادت گذار ۽ صاحب فضل ۽ علم وارو هو ان ڪري امير المومنين کي وڻندو هو.[1]

حوالا سنواريو

  1. اردو وڪيپيڊيا آزاد دائره المعارف