پولارُ، خلا، ڌرتيءَ جي فِضا کان ٻاھر بي اَنت وُسعت، يا گِرھن ۽ تارن جي وچ ۾ خالي ميدان، جنھن ۾ ڪُجھ گيسون ۽ مِٽيءَ جا ذرا ھوندا آھن.[1]

حوالا سنواريو

  1. ڪتاب: آڪسفورڊ انگريزي سنڌي ڊڪشنري صُفحو: 1684