امام بخش صابر: جي ورجائن ۾ تفاوت

خانبهادر حاجي امام بخش، بهترين شاعر پڻ هو ۽ شاعريءَ ۾ پنهنجو تخلص ”صابر“ رکيائين. فارسي زبان تي عبور هئڻ ڪري، سندس شاعريءَ ۾ فارسيءَ جو اثر نمايان آهي، کيس ڪافيءَ تي عبور حاصل هو. سنڌيءَ کان سواءِ سرائڪيءَ ۾ پڻ ڪلام چيائين. سندس ڪلام جو مجموعو ””[[سُخن صابر]]“ 1987ع ۾ ڇپيو، جيڪو مومن پبليڪيشن طرفان، سندس ٻئي نمبر پوٽي [[غلام مجتبيٰ خان جتوئي]]ءَ جي سهڪار سان ڇپيو. ان جو ٻيو ڇاپو 2007ع ۾ڇپجي پڌرو ٿيو آهي. سندس ڪلام کي ڪيترن ئي مقامي فنڪارن پڻ ڳايو آهي. 14 رمضان المبارڪ 1357هه/7 نومبر 1938ع تي حيدرآباد ۾ وفات ڪيائين. سندس مزار نوان جتوئيءَ ڀرسان ديهه دلو شاهه جي مُقام ”صابر شاھ“ ۾ آهي.

امام بخش ”صابر“ تي محمد ذسن چنا، ايم. اي سنڌيءَ جو مونوگراف پروفيسر علي نواز جتوئيءَ جي نگرانيءَ ۾ 621960ع دوران پڻ لکيو هو، ’صابر‘ جا ڪلام مشهور فنڪارن استاد انور الدين جتوئيءَ ۽ عثمان فقير ۽ ٻين ڳايا آهن.<ref>http://encyclopediasindhiana.org/article.php?Dflt=%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%20%D8%A8%D8%AE%D8%B4%20%20%D8%B5%D8%A7%D8%A8%D8%B1</ref>. سندس فرزند [[حاجي غلام رسول جتوئي]] ھيو . سندس پوٽو ميان [[غلام مصطفيٰ جتوئي]] ڪجهه وقت صوبائي اسيمبليءَ جو ميمبر هو ۽ هن وقت نيشنل اسيمبليءَ جو ميمبر آهي.<ref>ڪتاب: جنب گذاريم جن سين;مصنف:جي. ايم. سيد:ايڊيشن:2004ع.ڇپيندڙ؛سنڌي ادبي بورڊ ڄام شورو</ref>