ستين جو آستان: جي ورجائن ۾ تفاوت
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
سنوار جو تَتُ ڪونهي |
|||
سِٽَ 2:
== تعارف ==
ڀانئجي ٿو ته اھا ننڍي ٽڪري ڪنھن زماني کان پنھنجي ھم جنس جبلن کان جدا ٿي اتي رھجي وئي آھي. مشھور روايتن مان معلوم ٿئي ٿو ته اتي ستين جو اسٿان ھو ۽ اھا جاءِ انھن خدا رسيده بيبين جي رھائش سبب متبرڪ سمجھي ويندي ھئي. مير ابوالقاسم نمڪين جڏھن بکر ۾ حاڪم ٿي آيو ته بکر کي ئي پنھنجي رھائش لاء پسند ڪيائين ۽ اتي ئي پنھنجا يادگار ٺھرائڻ شروع ڪيائين. تڏھن انھي ٽڪري جو ماحول، جاء وقوع ۽ ڀرپاسي جا ڏيک کيس پسند آيا ۽ ھن انھي ٽڪري جي چوٽي کي صاف ڪرائي، ھموار ڪري، چوڌاري ديوار ڏئي، پڪين سرن جو فرش ٻڌرائي، چئني ڪنڊن کان چار منارا ۽ گوشا ٺھرائي، ان کي پنھنجي خاندان جي قبرستان طور ڪتب آڻڻ جو ارادو ڪيو، مگر ان کان اڳ جو فوتين کي اتي دفن ڪيو وڃي، مير صاحب ان جاءِ کي چانڊوڪين راتين ۾ مجلس آراتي لاءِ ڪتب آندو ۽ ان جو نالو ”صفه صفا“ رکيائين.
سِٽَ 20:
ھن وقت تمام مضبوط حالت ۾ آھي ۽ پاڪستان جي محڪمه آثار قديمه جي قبضي ۾ آھي، جيئن ته پوڻا چار سو ورھيه گذري چڪا آھن تيئن ممڪن آھي ته ايندڙ ڪن صدين تائين اڃا به قائم رھي سگھي.
== خارجي ڳنڍڻو ==
|