عربي-سنڌي صورتخطي: جي ورجائن ۾ تفاوت
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
نظاماڻي (بحث | ڀاڱيداريون) |
نظاماڻي (بحث | ڀاڱيداريون) |
||
سِٽَ 181:
يونيڪوڊ ذريعي سنڌي ٻولي لکڻ سان سڀ کان وڏو مسئلو هي اکر جو ٿئي ٿو. ان مسئلي ۾ ڪجھ ڏوھ يونيڪوڊ جو آهي ته ڪجھ وري سنڌي فانٽ ٺاهيندڙن جو آهي، جن يونيڪوڊ جو صحيح استعمال نه ڪيو.
سنڌيءَ ۾ هڪڙي ئي هي استعمال ٿئي ٿي، جيڪا يونيڪوڊ جي ”هي دو چشمي“ وانگي آهي.
سنڌي صورتخطيءَ ۾ هڪ خاص اکر اَڻي به استعمال ٿئي ٿي. مثال طور: تہ، بہ، نہ، ڪجهہ، وغيره. اها اڻي صرف لفظن جي آخر ۾ استعمال ٿئي ٿي، ان جي ڪا شروعاتي يا وچين صورت ناهي ٿيندي. صوتياتي طور، ان اڻي جو آواز هي وانگي ناهي ٿيندو، بلڪ لفظ جي آخري اکر تي سُر جي اظهار لاءِ استعمال ٿيندي آهي.
يونيڪوڊ ۾ اڻيءَ لاءِ ڪو به اکر ڏنل ناهي. پر اردو هي (هي گول) جي آخري شڪل بلڪل انهيءَ اڻي واري آهي. هئڻ ائين گهرجي ها ته سنڌيءَ ۾ هي دو چشمي سان گڏ هي گول جي آخري شڪل شامل ڪجي ها. پر فونٽ ٺاهيندڙن عربي هي کي استعمال ڪيو، ۽ ان جي آخري شڪل کي هي گول واري آخري شڪل وانگي ڪري ڇڏيائون.▼
▲يونيڪوڊ ۾ اڻيءَ لاءِ ڪو به اکر ڏنل ناهي. پر اردو هي (هي گول) جي آخري شڪل بلڪل
يونيڪوڊ ۾ هي لاءِ گهٽ ۾ گهٽ ٽي اکر ڏنل آهن، ۽ ٽيئي سنڌي صورتخطي ۾ استعمال ٿين ٿا.▼
▲يونيڪوڊ ۾ هي لاءِ گهٽ ۾ گهٽ ٽي اکر ڏنل آهن، ۽ هن وقت ٽيئي سنڌي صورتخطي ۾ استعمال ٿين ٿا.
{| class="wikitable"
| |||