انسان: جي ورجائن ۾ تفاوت
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
Alixafar (بحث | ڀاڱيداريون) |
Alixafar (بحث | ڀاڱيداريون) سنوار جو تَتُ ڪونهي |
||
سِٽَ 4:
{{مبسس4}}ڊارون پنهنجي ڪتاب ۾ انسان کي ٻين جانورن سان ڀيٽڻ کان پوءِ ڪيتريون ئي نسلي هڪجهڙايون ڏٺيون، جيئن انسان، لنگور ۽ باندرن جا ڪجهه قسم تڪليف وقت روئن ٿا، ڪاوڙ ۾ ڳاڙها ٿي وڃن ٿا، ٿڪ مهل اوٻاسيون ڏين ٿا، مقابلي مهل گهورين ٿا، ڪتڪتائي ڪرڻ مهل کلن ٿا، خوف ۾ ڏڪن ٿا، پيار مهل ڀاڪر پائين ٿا، دشمني ۾ ڏند ڪرٽين ٿا، حيرت ۾ ڀرون مٿي کڻن ٿا ۽ بي عزتي مهل ڪنڌ ورائي ٿا ڇڏين. اهڙي قسم جي هڪجهڙائين سائنسدانن کي کوجنائون ڪرڻ تي آماده ڪيو ۽ انساني ارتقائي ڪهاڻي وجود ۾ آئي. ان کي مختلف دورن ۾ ورهايو ويو.
{{مبسس4}}ڊارون کي جڏهن موقعو مليو ته هن دنيا جي اڪيچار سامونڊي ڪنارن جو سفر ڪيو ۽ پنهنجي کوجنا لاءِ ڪيترن ئي جانورن جا ڍانچا هٿ ڪيا، جن جي ذريعي هن ثابت ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي ته سموريون [[
{{مبسس4}}ارتقا تي ڊارون کان اڳ توڙي پوءِ بيشمار کوجنا ٿي آهي. [[گريجر مينڊل]] جنهن کي ”جينيٽڪس“ جو ابو چيو ويندو آهي ان جي مٽرن تي ڪيل کوجنا ڊارون جي نظريي کي تمام گهڻي هٿي وٺرائي. [[جينيٽڪس]] کي سنڌيءَ ۾ ”[[موروثيت جو علم]]“ چئي سگهجي ٿو. [[سائنس]] جي اها اهم شاخ انساني ڀلائي واسطي ٻوٽن توڙي جانورن ۾ اهڙيون جنسي ۽ ذاتياتي تبديليون ڪرڻ ۾ رڌل آهي جنهن ذريعي ڪڻڪ، ڪپهه، ڪمند ۽ چانورن وغيره جي في ايڪڙ پيداوار ۾ انقلابي تبديلي آئي آهي، ساڳي طرح جانورن جهڙوڪ کير ڏيندڙ [[جانورن جي نسلي افزائش]] ذريعي کير توڙي مکڻ جي پيداوار ۾ هٿرادو اضافو ڪيو پيو وڃي. ان کان علاوه اهو ڪم پولٽري ۾ پڻ ڪيو ويو آهي جنهن جو نتيجو اهي ڪڪڙيون آهن جيڪي ٻارهوئي بيضا ڏينديون رهنديون آهن.
| |||