يوسف (اسلام): جي ورجائن ۾ تفاوت

ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
سنوار جو تَتُ ڪونهي
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار وڌيل موبائل سنوار
سنوار جو تَتُ ڪونهي
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار وڌيل موبائل سنوار
سِٽَ 61:
{{quote|تڏھن ان عورت سندس ڪڙتي کي پڪڙي چيو تہ مون سان ھمبستري ڪر. اھو پنھنجو ڪڙتو ان جي ھٿ ۾ ڇڏي ڀڳو ۽ ٻاھر نڪري آيو....ان گھر جي ماڻھن کي سڏي چيو تہ... ..ھي مونسان ھمبستري ڪرڻ لاء اندر گھري آيو ۽ مان وڏي آواز رڙيون شروع ڪيون ۽ جڏهن ھن ڏٺو تہ مان رڙيون شروع ڪيون آھن تہ پنھنجو ڪڙتو ڇڏي ڀڳو ۽ ٻاھر نڪري ويو ۽ مان ان جو ڪڙتو آقا جي اچڻ تائين پاڻ وٽ رکي ڇڏيو ... جڏھن ان جي آقا پنھنجي زال جون اھي ڳالھيون ٻڌيون جيڪي ان ساڻس ڪيون تہ تنھنجي غلام مونسان ھيئن ھيئن ڪيو تہ ان کي سخت ڪاوڙ آئي ۽ يوسف جي آقا کيس قيد خاني م بند ڪري ڇڏيو جتي بادشاهه جا قيدي بند ڪيل ھيا.|بائيبل، پيدائش 39: 12 کان 20|}}
تلمود مطابق جڏھن فوطيفار زال جي شڪايت ٻڌي تہ ان يوسف کي ڏاڍو ڪٽرايو ۽ پوء ان خلاف عدالت ۾ دانھن ڪئي ۽ قميص کي ڏسي ڪري فيصلو ڏنو تہ قصور عورت جو ھيو<ref name="مودودي" />. باوجود بي گناھ ھجڻ جي ان کي قيد م بيگناه بند ڪيو ويو. مولانا ابوالاعلي مودودي مطابق ڪنھن بہ شخص کي انصاف جي شرطن تي مجرم ثابت ڪرڻ کان بغير پڪڙي جيل م موڪلڻ بي ايمان حاڪمن جي پراڻي سنت آھي<ref name="مودودي" />.
قرآن مطابق ساڻس گڏ ٻہ ٻيا غلام پڻ قيد خاني م داخل ٿيا. ھڪ ڏينھن انھن مان ھڪ يوسف عليہ السلام کي چيو تہ ته مان خواب ۾ ڏٺو آھي تہ مان شراب ٺاھي رھيو آھيان. ٻئي چيو تہ خواب ۾ منھنجي مٿي تي مانيون رکيل آھن ۽ پکي انھن کي کائي رھيا آھن. ٻنھي يوسف کان ان جو تعبير پڇيو. يوسف پھرين کي چيو تہ تون پنھنجي بادشاھ کي شراب پياريندين ۽ ٻئين کي چيو تہ توکي ڦاھي ڏني ويندي ۽ پکي تنھنجي مٿي کي پٽي کائيندا. بائيبل مطابق انھن ٻنھي شخصن ۾ ھڪ شاھ مصر جي ساقين جو نگران ھيو ۽ ٻيو بادشاه جي نانوائين جو نگران ھيو ۽ ٻئي ڪم ۾ ڪوتاهي جي ڪري جيل ۾ وڌا ويا ھيا<ref name="مودودي" />. انھن مان پھريون بچي پنھجي ساڳي نوڪري تي بحال ٿيو باقي ٻيو ڦاھي چڙھيو. قرآن مطابق ھڪ دفعي بادشاھ خواب ڏٺو تہ ستن ٿلھين ڳئن کي ست ڏٻريون ڳئون کائي رھيون آھن ۽ اناج جون ست وليون سايون آھن ۽ ست وليون سڪيون آھن. بادشاھ اھو خواب درٻارين آڏو رکيو پر اھي ان جو تعبير ٻڌائڻ کان قاصر ھيا. بادشاھ جي ساقيخاني جي نگران کي جيل م يوسف عليہ السلام جي خوابن جي تعبير واري ڳالھ ياد اچي وئي. ان تعبير جي حامي ڀري يوسف عليہ السلام وٽ قيد م ملاقات جي گھر ڪئي. يوسف عليہ السلام کيس تعبير ٻڌايو ته ست سال توھان کيتي ڪندا رھندؤ ۽ جڏهن فصل ڪٽيو تہ ٿورو حصو کائڻ لاء ڪڍي باقي محفوظ ڪري رکو ۽ پوء ست سال سختي وارا ايندا ۽ ان وقت توھان کي اھو ان ڪم ايندو ء پوء ھڪ سال رحمت جي برسات پوندي. جڏھن بادشاھ کي تعبير ٻڌايو ويو تہ ان کيس پيش ڪرڻ جو حڪم ڏنو. يوسف عليہ السلام شاھي ڪارندي کي ان پيغام سان واپس ڪيو تہ پھرين انھن عورتن جي معاملي جي خبر وٺي جن جا ھٿ ڪپيا ھيا. اھو واقعو اڳ پيش آيل ھيو جنھن م زليخا جي بدنامي ٿيڻ تي مصري عورتن ڳالھيون ڪرڻ شروع ڪيون تہ ان کين گھراڻي ھٿن م صوف ۽ ڇريون ڏئي صوف ڪٽڻ لاء چئي يوسف کي گھرايو جنھن کي ڏسڻ وقت انھن جا ھٿ ڪپجي پيا ھيا. بادشاھ جڏھن انھن کي گھرائي پڇا ڪئي تہ انھن چيو تہ يوسف م بدي جو شڪ بہ نہ ٿو ڪري سگھجي. زليخا خود ان جي بيگناھي جي شاھدي ڏني. مولانا ابوالڪلام آزاد لکي ٿو ته: اهو حضرت يوسف عه جو ڪردار هو جيڪو هر حال ۾ اڏول رهيو. خود عزيز جي گهر واريءَ جي لفظن جو قرآن ۾ ھيٺين طرح ذڪر ڪيو ويو آهي<ref name="ابوالڪلام آزاد" />:
{{quote| ”بيشڪ، مان هن کي ريجهائڻ جي ڪوشش ڪئي هئي پر هي بچي نڪتو.“ |سورة يوسف: 32|}}
قيدخاني جو آفيسر هن جو معتقد ٿي ويو هو ۽ قيدخاني ۾ حضرت يوسف جو اثر رسوخ قائم ٿي چڪو هو<ref name="ابوالڪلام آزاد" />. ھن قيد ۽ عيش واري گناھ مان قيد کي چونڊيو. قيد م دين جي تبليغ جاري رکي. جيئن ئي کيس معلوم ٿيو ته انهن ماڻهن مان هڪ بادشاهه جي ساقين جو سردار آهي ۽ وري ساڳي عهدي تي ڪم ڪرڻ وارو آهي ۽ هر وقت بادشاهه جي خدمت ۾ رهڻ وارو آهي، ڪيترو نه سٺو ٿيندو جو حق جي دعوت بادشاهه جي ڪنن تائين پهچائي ڇڏجي. اهڙي طرح تعبير بيان ڪرڻ بعد فرمايائون <ref name="ابوالڪلام آزاد" /> :
{{quote| ”جڏهن پنهنجي آقا وٽ وڃين ته مون کي ياد ڪجانءِ. يعني منهنجي هيءَ تعليم ۽ دعوت حق ياد رکجانءِ ۽ پنهنجي آقا سان موقعو وٺي ان جو ذڪر ڪجانءِ. ممڪن آهي ته حق جي پيغام کي قبول ڪري وٺي.“| (يوسف-42) |}}
عام طور تي حضرت يوسف جي انهيءَ قول جو اهو مطلب ورتو وڃي ٿو ته اهو هن پنهنجي آزاديءَ لاءِ چيو هو يعني پنهنجي آقا وٽ منهنجي سفارش ڪجانءِ. پر جنهن موقعي تي اها ڳالهه ڪئي ويئي آهي تنهن مان ان جي تائد نٿي ٿئي<ref name="ابوالڪلام آزاد" />. مولانا ابوالڪلام آزاد لکي ٿو ته:هن جي ڪردار جي فضيلت جو ڪهڙو نه عجيب منظر سامهون اچي ٿو ته جڏهن مصر جو بادشاهه خواب ڏسي ٿو ۽ ساقين جو سردار اهو معاملو کڻي اچي هن کي ٻڌائي ٿو. دنيا جو هر ماڻهو اهڙي موقعي تي ڇا ڪري ٿو؟ دنيا جو هر اهڙو قيدي ڇا ڪندو جنهن کي بغير ڪنهن ڏوهه ۽ گناهه جي قيد ڪيو ويو هجي ۽ سالن تائين بغير ڪنهن مدد جي قيد هجي؟ يقيناً اهڙي موقعي کي غيبي مدد سمجهي ان مان فائدي وٺڻ جي ڪوشش ڪندو ۽ چوندو ته مان اها مشڪل حل ڪري سگهان ٿو. مون کي قيد کان نڪرڻ ۽ بادشاهه جي حضور ۾ پيش ٿيڻ جو موقعو ڏنو وڃي پر اسين ڏسون ٿا ته حضرت يوسف عليه السلام جي طرفان اهڙي ڪا به خواهش ظاهر نٿي ٿئي. پاڻ خواب ٻڌندي ئي ان جي تعبير بيان ڪري ڇڏيائون. ذري برابر به خيال نٿو ٿيئس ته پنهنجي مطلب لاءِ اها قيمتي ڳالهه ٿوري دير لاءِ روڪي ڇڏي. پوءِ نه صرف ايترو جو جيڪا ڳالهه پڇي ويئي هئي اها ئي ٻڌايائون پر ان کان به زياده علم جي بخشش مسئلن جي حل ڪرڻ لاءِ ڏيئي ڇڏيائون؛ يعني خواب ۾ ايندڙ تباهيءَ جي خبر ڏني ويئي هئي. پاڻ تعبير سان گڏ اهو به ٻڌائي ڇڏيائون ته ان تباهي ۽ مصيبت کان بچڻ جو ڪهڙو رستو آهي. سوال بادشاهه جي طرف کان هو پر جنهن جواب ڏنو اهو قيدخاني جي ڪوٺڙيءَ ۾ هوندي پنهنجي علم جي بخشش ۾ بادشاهن کان به وڌيڪ سخي هو<ref name="ابوالڪلام آزاد" />. يوسف عليہ السلام 8 يا 9 سال قيد ۾ گذاريا<ref name="مودودي" />.
 
قرآن ۾ ۽ اسرائيلي تاريخ ۾ يوسف عليہ السلام جي زليخا سان نڪاح جو ذڪر نہ ٿو ملي<ref name="مودودي" />.
 
قيدخاني جو آفيسر هنيوسف عليہ السلام جو معتقد ٿي ويو هو ۽ قيدخاني ۾ حضرت يوسف جو اثر رسوخ قائم ٿي چڪو هو<ref name="ابوالڪلام آزاد" />. ھن قيد ۽ عيش واري گناھ مان قيد کي چونڊيو ھو. قيد م دين جي تبليغ جاري رکي. جيئن ئي کيس معلوم ٿيو ته انهن ماڻهن مان هڪ بادشاهه جي ساقين جو سردار آهي ۽ وري ساڳي عهدي تي ڪم ڪرڻ وارو آهي ۽ هر وقت بادشاهه جي خدمت ۾ رهڻ وارو آهي، ڪيترو نه سٺو ٿيندو جو حق جي دعوت بادشاهه جي ڪنن تائين پهچائي ڇڏجي. اهڙي طرح تعبير بيان ڪرڻ بعد فرمايائون <ref name="ابوالڪلام آزاد" /> :
اهو حضرت يوسف عه جو ڪردار هو جيڪو هر حال ۾ اڏول رهيو. خود عزيز جي گهر واريءَ جي لفظن جو قرآن ۾ ھيٺين طرح ذڪر ڪيو ويو آهي<ref name="ابوالڪلام آزاد" />:
{{quote| ”جڏهن پنهنجي آقا وٽ وڃين ته مون کي ياد ڪجانءِ. يعني منهنجي هيءَ تعليم ۽ دعوت حق ياد رکجانءِ ۽ پنهنجي آقا سان موقعو وٺي ان جو ذڪر ڪجانءِ. ممڪن آهي ته حق جي پيغام کي قبول ڪري وٺي.“| (يوسف-42) |}}
{{quote| ”بيشڪ، مان هن کي ريجهائڻ جي ڪوشش ڪئي هئي پر هي بچي نڪتو.“ |سورة يوسف: 32|}}
عام طور تي حضرت يوسف جي انهيءَ قول جو اهو مطلب ورتو وڃي ٿو ته اهو هن پنهنجي آزاديءَ لاءِ چيو هو يعني پنهنجي آقا وٽ منهنجي سفارش ڪجانءِ. پر جنهن موقعي تي اها ڳالهه ڪئي ويئي آهي تنهن مان ان جي تائد نٿي ٿئي<ref name="ابوالڪلام آزاد" />. مولانا ابوالڪلام آزاد لکي ٿو ته:هن جي ڪردار جي فضيلت جو ڪهڙو نه عجيب منظر سامهون اچي ٿو ته جڏهن مصر جو بادشاهه خواب ڏسي ٿو ۽ ساقين جو سردار اهو معاملو کڻي اچي هن کي ٻڌائي ٿو. دنيا جو هر ماڻهو اهڙي موقعي تي ڇا ڪري ٿو؟ دنيا جو هر اهڙو قيدي ڇا ڪندو جنهن کي بغير ڪنهن ڏوهه ۽ گناهه جي قيد ڪيو ويو هجي ۽ سالن تائين بغير ڪنهن مدد جي قيد هجي؟ يقيناً اهڙي موقعي کي غيبي مدد سمجهي ان مان فائدي وٺڻ جي ڪوشش ڪندو ۽ چوندو ته مان اها مشڪل حل ڪري سگهان ٿو. مون کي قيد کان نڪرڻ ۽ بادشاهه جي حضور ۾ پيش ٿيڻ جو موقعو ڏنو وڃي پر اسين ڏسون ٿا ته حضرت يوسف عليه السلام جي طرفان اهڙي ڪا به خواهش ظاهر نٿي ٿئي. پاڻ خواب ٻڌندي ئي ان جي تعبير بيان ڪري ڇڏيائون. ذري برابر به خيال نٿو ٿيئس ته پنهنجي مطلب لاءِ اها قيمتي ڳالهه ٿوري دير لاءِ روڪي ڇڏي. پوءِ نه صرف ايترو جو جيڪا ڳالهه پڇي ويئي هئي اها ئي ٻڌايائون پر ان کان به زياده علم جي بخشش مسئلن جي حل ڪرڻ لاءِ ڏيئي ڇڏيائون؛ يعني خواب ۾ ايندڙ تباهيءَ جي خبر ڏني ويئي هئي. پاڻ تعبير سان گڏ اهو به ٻڌائي ڇڏيائون ته ان تباهي ۽ مصيبت کان بچڻ جو ڪهڙو رستو آهي. سوال بادشاهه جي طرف کان هو پر جنهن جواب ڏنو اهو قيدخاني جي ڪوٺڙيءَ ۾ هوندي پنهنجي علم جي بخشش ۾ بادشاهن کان به وڌيڪ سخي هو<ref name="ابوالڪلام آزاد" />. يوسف عليہ السلام 8 يا 9 سال قيد ۾ گذاريا<ref name="مودودي" />.
 
قرآن ۾ ۽ اسرائيلي تاريخ ۾ يوسف عليہ السلام جي زليخا سان نڪاح جو ذڪر نہ ٿو ملي<ref name="مودودي" />.
 
==بادشاھي==