بدعت: جي ورجائن ۾ تفاوت
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
KaleemBot (بحث | ڀاڱيداريون) م خودڪار: اضافو زمرا +ڳنڌڻو+ترتيب+صفائي (14.9 core): + زمرو:اسلامي اصطلاح |
Intisar Ali (بحث | ڀاڱيداريون) سنوار جو تَتُ ڪونهي ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار وڌيل موبائل سنوار |
||
سِٽَ 4:
{{quote|إنّما سمّاها بدعة لأن ما فعل ابتداء، بدعة لغة، وليس ذلک بدعة شرعية، فإنّ البدعة الشّرعية التی هی ضلالة ما فعل بغير دليل شرعی<ref>{{بخاری، الصحيح، کتاب صلاة التراويح، باب فضل من قام رمضان، 2 : 707، رقم : 1906}}</ref><br> ان کي (باجماعت نماز تراويح کي) بدعت ان لاءِ چيو ويندو آهي جو اھو عمل ان کان پھريون ايئن نه ٿيو هو تنھن ڪري اھا بدعت لغوي آھي. اھا بدعت شرعي ناھي.بدعت شرعي اھڙي گمراھي آھي جيڪا دليل شرعي کانسواءِ عمل ۾ آندي وڃي.|امام تيميہ<ref name="minhajbooks.com">{{cite web |url=https://www.minhajbooks.com/urdu/btext/cid/4/bid/318/btid/1054/read/txt/فصل-اول-اقسام-بدعت.html}}</ref>|}}
بدعت جو لفظ فقيھن ۽ اسلامي قانوني ماھرن اھڙن عقيدن، ڪمن ۽ رسمن جي باري ۾ استعمال ڪيو آهي جيڪي قرآن ۽ سنت کان ٻاهر آھن. تمام اڪابر فقيھن ، ابن تيميه (وفات:1380) جا پوئلڳن، حنبلي فقه وارن، سعودي عرب ۾ وھابي تحريڪ وارن ۽ ٻين ھر ان شئي کي رد ڪري ڇڏيو جيڪا انھن مطابق دين اندر نئين ھئي. ڪيترن ئي فقيھن امام شافعي (وفات:820) جي خيالن جي پيروي ڪئي جنھن سٺي يا خراب بدعت فرق ٻڌايو. ان مطابق بدعت حسن سٺي بدعت آهي ۽ بدعت سايه يا بدعت مضموم خراب بدعت آھي. اسلام ۾ جن بدعتن جي اجازت آهي انھن ۾ عربي گرامر جو مطالعو، اسڪول ٺاھڻ، عمدہ ڪپڙا پائڻ، مھمانن کي عمدو کاڌو کارائڻ
Permissible innovations include study of Arabic grammar, building schools, wearing nice clothing, and serving good food to guests. Widespread practices such as using arabesqUe to beautify mosqUes and Quran manuscripts have been classed as “disapproved” (makruh) innovations but have not been subject to any penalty or prohibition. Innovations that would lead to idolatry and heresy are classed as disbelief (kafir [or Kufr]), and may incur penalties. Sunni jurists have included in this last class of innovations popular religious practices associated with saint shrines, Shii doctrines about the imams, and the sectarian beliefs of the ahmadiyya sect of islam. In the modern period, the idea of bidaa has become more a part of Muslim religious discourse and argumentation than ever before. Literalists use it to condemn not only popular religious practices but also secular customs in pluralistic societies, such as celebrating birthdays, keeping pets, listening to popular mUsic, and saluting a country’s flag. Paradoxically, they also have embraced the use of modern technology never mentioned in the Quran and sunna in their daily lives, to run their institutions, and to disseminate their Islamic message. Progressive Muslims for their part promote the idea of the good innovation in their efforts to reconcile medieval Islamic tradition with the vicissitudes and ambiguities of a rapidly changing world. Many are in agreement with thinkers such as khalid aboU el Fadl (b. 1963), who maintains that whatever is based on moral insight cannot be condemned or dismissed as a blameworthy or corrupt innovation. See also fiqh; shaFii legal
=== ''بدعت حديث جي روشنيءَ ۾'' ===
| |||