دنگيء درخت: جي ورجائن ۾ تفاوت

ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
م Bot: Converting bare references, using ref names to avoid duplicates, see FAQ
سنوار جو تَتُ ڪونهي
سِٽَ 1:
سڃاڻپ'''دنگيءَ درخت''' (مرهٽي: هيگورک چنچ) ھڪ وڏو وڻ آهي، جنهن جي هڪ هڪ ٽاري ۾ پنج پنج پن ٿيندا آهن، هن جا گل ڪنول جئان ۽ ڦريون دنگين وانگي ٿلهيون ۽ ڊگهيون ٿين ٿيون. دهلي، گجرات ۽ ڪارو منڊل جي ساحلي علائقن ۾ ٿئي ٿو.
دنگيءَ درخت:
 
نالا: اردو- گورکهه املي، مرهٽي- گورک چنچ، دکني - هٿي ڪٽيان، انگريزي - باٽل ٽري (Bottle Tree).
== طب==
سڃاڻپ: هي وڏو وڻ آهي، جنهن جي هڪ هڪ ٽاري ۾ پنج پنج پن ٿيندا آهن، هن جا گل ڪنول جئان ۽ ڦريون دنگين وانگي ٿلهيون ۽ ڊگهيون ٿين ٿيون.
رنگ: گل اڇا. ذائقو: ڦريون کٽيون، مزاج: سرد. مقدار: ڇوڏن جو سفوف ٽي ماسا.
 
مقدار خوراڪ: ڇوڏن جو سفوف ٽي ماسا.
خاصيت: هن جي پنن جي لپري سنڌن جي سور لاءِ مفيد آهي. ڇوڏا نوبتي بخار هٽائين ٿا. هن جي ڦرين جو شربت بخارن جي وڌيل حرارت گهٽائڻ ۽ دل کي فرحت ڏيارڻ لاءِ مستعمل آهي. بمبئي ۾ هن جي ڦرين جي ڳر ڏهي ۾ ملائي دستن ۽ پيچن لاءِ کارائيندا آهن..<ref>ڪتاب: فرھنگ جعفري :؛جعفري؛ ليکڪ: حڪيم محمد جعفر؛ايڊيشنجعفر؛ ايڊيشن: ۲۰۰۷؛۲۰۰۷ع؛ پبلشر: [[سنڌي ادبي بورڊ]]، ڄامشوروڄامشورو، سنڌ.</ref>
پيدائش: دهلي، گجرات ۽ ڪارو منڊل جي ساحلي علائقن ۾ ٿئي ٿو.
خاصيت: هن جي پنن جي لپري سنڌن جي سور لاءِ مفيد آهي. ڇوڏا نوبتي بخار هٽائين ٿا. هن جي ڦرين جو شربت بخارن جي وڌيل حرارت گهٽائڻ ۽ دل کي فرحت ڏيارڻ لاءِ مستعمل آهي. بمبئي ۾ هن جي ڦرين جي ڳر ڏهي ۾ ملائي دستن ۽ پيچن لاءِ کارائيندا آهن..<ref>ڪتاب فرھنگ جعفري :؛ ليکڪ: حڪيم محمد جعفر؛ايڊيشن: ۲۰۰۷؛ پبلشر: سنڌي ادبي بورڊ ڄامشورو</ref>
 
== حوالا ==