نبض: جي ورجائن ۾ تفاوت

دل جي ڌڙڪڻ سان صاف ۽ [[آڪسيجن]] ڀريل رت دل جي کاٻي ڪنوتي مان نڪري شاهه شريان (Aorta) ۾ پمپ ٿيندو آهي ته، جيئن سڄي جسم ۾ دورو ڪري سگهي. شاهه شريان ۾ داٻ سان رت اچڻ جي ڪري ان جو ڪجهه حصو ڦهلجي وڃي ٿو. دل جي ڌڙڪن جي وچ ۾ وقفو ٿيندو آهي، انهيءَ وقفي دوران شاهه شريان جي ڀت سُسي اصلي حالت ۾ اچي وڃي ٿي، جنهن جي ڪري دل ڏانهن ايندڙ رت انهيءَ شريان ۾ اڳتي ڌڪجي وڃي ٿو. شريانن جي لچڪ واري خاصيت جي ڪري، واري واري سان سوسڻ ۽ ڦنڊڻ جي هڪ لهر پيدا ٿئي ٿي، جيڪا جسم جي شريانن جي سڄي نظام ۾ ڊوڙي ٿي. انهيءَ لهر کي ڪنهن به شريان تي محسوس ڪري سگجي ٿو، پر شرط اهو آهي ته، شريان کل جي ويجهو ۽ ڪنهن هڏي تي هجي، جيئن ويڻيءَ ۽ لوندڙي وغيره تي، انهيءَ لهر جي هر هر اچڻ ۽ محسوس ڪرڻ جو نالو نبض آهي. جيئن ته، نبض جو درومدار دل جي سسڻ ۽ ڦنڊڻ تي هوندو آهي، تنهن ڪري اسان کي دل جي ڌڙڪڻ جي رفتار سرشتي ۾ رت جي داٻ (Blood Presure) بابت به معلومات ملي ٿي.