ڪڪڙ: جي ورجائن ۾ تفاوت
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
سنوار جو تَتُ ڪونهي |
Intisar Ali (بحث | ڀاڱيداريون) سنوار جو تَتُ ڪونهي ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار |
||
سِٽَ 3:
[[عڪس:Mother hen with chicks02.jpg|thumbnail|کاٻو|هڪ مادي ڪڪڙ [[چُوزو|چُوزن]] ساڻ.]]
'''ڪڪڙ'''{{ٻيا نالا|انگريزي= ''' Chicken'''}} جنھن کي عربي ۾ دجاج، فارسي ۾ خروس، هندي ۾ ڪڪڙي، مرغي ۽ ماڪيان چوندا آهن.ھي مشهور ۽ سانتيڪو گهرو پکي آهي. ڪڪڙيون جلد جلد آنا لاهينديون آهن، جي ماڻهو لائيندا به آهن. نر جي مٿي تي ڳاڙهي رنگ جي چوٽي (هلڪي ڪلنگي) ۽ ماديءَ جي مٿي تي ننڍي ٿيندي آهي. ٻليءَ کان ڏاڍو ڊڄندو آهي. اونهاري ۾ رات جو ٻاهر ڊگهي ڪاٺيءَ تي ٺاهيل مارِهي (پيهي) تي ويهاريو آهي ۽ سياري جو کُڏين ۾ بند ڪبو آهي. نانگ هن جو دشمن آهي<ref name =" رائچند هريجن " > ڪتاب جو نالو ؛ تاريخ ريگستان (ڀاڱو ٻيون) -مصنف؛ رائچند هريجن -ايڊيشن؛ ٽيون- سال؛ 2005ع -ڇپائيندڙ؛
سنڌي ادبي بورڊ ڄام شورو </ref>.
==طب==
▲خاصيت: هن کي چڱيءَ طرح ڪاڙهي شوربو پياربو ته دمڪشي ۽ کنگهه کي فائدو ڪندو. مثاني ۽ گڙدن جي پٿري ۽ رائي کي ذرا ذرا ڪري پيشاب جي رستي خارج ڪندو. فالـج، لقوي، سنڌن جي سور لاءِ مفيد آهي. نڙيءَ جو سور ڇڏائي ۽ آواز کي صاف ڪري ٿو. ڇاتي ۽ سيني جي بلغم کي تحليل ڪري ٿو. هن جي چرٻي سنڌن جي سور، استرخاءِ ۽ آلت جي ڍرائيءَ تي مالش ڪرائجي. اها چرٻي طرفين جي لذت لاءِ به مجرب آهي.<ref>ڪتاب فرھنگ جعفري :؛ ليکڪ: حڪيم محمد جعفر؛ايڊيشن: ۲۰۰۷؛ پبلشر: [[سنڌي ادبي بورڊ]] ڄامشورو</ref>
== حوالا ==
| |||