آخرت: جي ورجائن ۾ تفاوت
ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
Intisar Ali (بحث | ڀاڱيداريون) سنوار جو تَتُ ڪونهي ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار |
Intisar Ali (بحث | ڀاڱيداريون) ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار |
||
سِٽَ 20:
ٻڌ جي زماني جو ڪنفيوشس پڻ موت جي حقيقت کي قبول ڪيو پر ھي آخرت يا موت کان پوءِ واري زندگي بابت [[اگنانواديت|اگنانواد]]{{ٻيا نالا|انگريزي=agnostic}} ھيو. ان جي باوجود ڪافي ڪنفيوشنسٽ آگوان يا روح جي نئين جنم {{ٻيا نالا|انگريزي= reincarnation}} تي يقين رکن ٿا.
==قديم
قديم يونان ۾ پاڇن واري زيرزمين جاء جو عقيدو ھيو جنھن جو نالو ھيڊز{{ٻيا نالا|انگريزي= Hades}} ھيو پر جلد ئي ان عقيدي جي جاء آسماني ستارن جي لافانيت ورتي. طلسمانيت{{ٻيا نالا|انگريزي=Orphism}} ۽ فيثاغورثين جي خيالن{{ٻيا نالا|انگريزي=Pythagoreanism}} روح جو ھڪ نمايان لافانيت واري خيال جو واڌارو آندو. [[افلاطون]] ۽ ان بعد [[سسيرو]] ان خيال جي زبردست وڪالت ڪئي. ايپيڪيورس جي پوئلڳن ان جي ڀيٽ ۾ ان ڳالھ تي يقين رکيو تہ موت کان پوءِ ڪابہ زندگي ڪانھي. ارسطو ۾ شخصي لافانيت لاءِ بي اعتباري ھئي, رواقين{{ٻيا نالا|انگريزي=Stoics}} جا بہ ان تي پاڻ ۾ اختلاف ھئا. يوناني ان خيال کي ناپسند ڪندا ھئا تہ ڪا آخرت جي بہ زندگي آھي.
== رومين جا اخرت بابت خيال==
رومي ان خيال کي ناپسند ڪندا ھئا تہ ڪو جسم جو موت بعد واري ڪنھن زندگي ۾ ڪردار ھوندو. قديم رومي مخصوص بادشاھن جي روحاني بلندي{{ٻيا نالا|انگريزي=apotheosis}} جي عقيدي ۾ يقين رکندا ھئا، جن ۾ جوليس سيزر، آگسٽس ۽ ڪلاڊيئس شامل آهن.<ref name = " Time "/>
==اسلام ۾ آخرت جو عقيدو==
|