آخرت: جي ورجائن ۾ تفاوت

ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
سنوار جو تَتُ ڪونهي
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار
سِٽَ 20:
ٻڌ جي زماني جو ڪنفيوشس پڻ موت جي حقيقت کي قبول ڪيو پر ھي آخرت يا موت کان پوءِ واري زندگي بابت [[اگنانواديت|اگنانواد]]{{ٻيا نالا|انگريزي=agnostic}} ھيو. ان جي باوجود ڪافي ڪنفيوشنسٽ آگوان يا روح جي نئين جنم {{ٻيا نالا|انگريزي= reincarnation}} تي يقين رکن ٿا.
 
==قديم يوناني مذھبيونان ۾ آخرت جو تصور==
 
قديم يونان ۾ پاڇن واري زيرزمين جاء جو عقيدو ھيو جنھن جو نالو ھيڊز{{ٻيا نالا|انگريزي= Hades}} ھيو پر جلد ئي ان عقيدي جي جاء آسماني ستارن جي لافانيت ورتي. طلسمانيت{{ٻيا نالا|انگريزي=Orphism}} ۽ فيثاغورثين جي خيالن{{ٻيا نالا|انگريزي=Pythagoreanism}} روح جو ھڪ نمايان لافانيت واري خيال جو واڌارو آندو. [[افلاطون]] ۽ ان بعد [[سسيرو]] ان خيال جي زبردست وڪالت ڪئي. ايپيڪيورس جي پوئلڳن ان جي ڀيٽ ۾ ان ڳالھ تي يقين رکيو تہ موت کان پوءِ ڪابہ زندگي ڪانھي. ارسطو ۾ شخصي لافانيت لاءِ بي اعتباري ھئي, رواقين{{ٻيا نالا|انگريزي=Stoics}} جا بہ ان تي پاڻ ۾ اختلاف ھئا. يوناني ان خيال کي ناپسند ڪندا ھئا تہ ڪا آخرت جي بہ زندگي آھي.
Early Greek thought reflects the concept of a shadowy underworld called Hades, but increasingly it was supplanted by the concept of astral immortality. Orphism and Pythagoreanism promoted an explicit concept of the immortality of the soul, and Plato (and later, Cicero) developed extensive arguments to defend this view. In contrast, Epicureans believed that the person ceases to exist at death, Aristotle was skeptical of individual immortality, and Stoics disagreed among themselves. The mystery religions offered attainment of astral immortality to all who would submit to their secret rites of initiation. Greeks and Romans generally abhorred the idea that the body would have any role in the afterlife. The Romans believed in the apotheosis (exaltation to divinity after death) of certain emperors such as Julius Caesar, Augustus, and Claudius. Second Temple Judaism, influenced by Persian and Greek thought, developed various conceptions of
 
== رومين جا اخرت بابت خيال==
 
رومي ان خيال کي ناپسند ڪندا ھئا تہ ڪو جسم جو موت بعد واري ڪنھن زندگي ۾ ڪردار ھوندو. قديم رومي مخصوص بادشاھن جي روحاني بلندي{{ٻيا نالا|انگريزي=apotheosis}} جي عقيدي ۾ يقين رکندا ھئا، جن ۾ جوليس سيزر، آگسٽس ۽ ڪلاڊيئس شامل آهن.<ref name = " Time "/>
 
==اسلام ۾ آخرت جو عقيدو==