خان: جي ورجائن ۾ تفاوت

ڊاٿل مواد شامل ڪيل مواد
سنوار جو تَتُ ڪونهي
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار
سنوار جو تَتُ ڪونهي
ٽيگَ: موبائل سنوار موبائل ويب سنوار
سِٽَ 1:
{{ڏسو لقب| خان |خانيٽ|خاڪان|خاغان}}
 
'''خان'''-- '''Khan'''
'''خان'''-- '''Khan'''{{efn|{{lang-mn|хан/{{MongolUnicode|ᠬᠠᠨ|valign=middle}}}} ''khan/qan''; {{lang-tr|han}}; [[Azerbaijani language|Azerbaijani]]: ''xan''; [[Ottoman language|Ottoman]]: ''han''; [[Old Turkic alphabet|Old Turkic]]: {{OldTurkicUnicode|𐰴𐰍𐰣|kaɣan}} ''kaɣan''; [[Chinese language|Chinese]]: 可汗 ''kèhán''; [[Goguryeo language|Goguryeo]]: 皆 ''key''; [[Silla language|Silla]]: 干 ''kan''; [[Baekje language|Baekje]]: 瑕 ''ke''; [[Manchu language|Manchu]]: {{MongolUnicode|ᡥᠠᠨ|valign=middle}}; [[Persian language|Persian]]: خان; [[Punjabi language|Punjabi]]: ਖਾਨ; {{lang-ur|{{nastaliq|خان}}}}; [[Baloch language|Balochi]]: خان; [[Bulgar language|Bulgarian]]: хан, ''khan'';{{efn|[[:bg:Хан Аспарух (пояснение)]]}} [[Chuvash language|Chuvash]]: хун, ''hun''; [[Bengali language|Bengali]]: খান or খাঁন)}}:مسلمانن جي نالن پٺيان گهڻو ڪري ’خان‘ ايندو آهي. جيئن: اسلم خان، افضل خان، اعظم خان وغيره. ’خان‘، ترڪي ٻوليءَ جو لفظ آهي، جنهن جي معنيٰ آهي: سردار، رئيس، امير. دراصل ترڪستان ۽ خطا جي بادشاهن جو لقب هو، جو سنڌ جي مسلمانن به، ان اميراڻي روايت کي قائم رکندي، پنهنجي نالي پٺيان ’خان‘ لاڳو ڪيو. ’خان‘ کي ’م“ گڏڻ سان ’خانم‘ مونث ٿيو، جو وڏ گهراڻي عورتن جو لقب اهي. جيئن بلقيس خانم، خورشيد خانم وغيره.
اھو منگول حاڪمن ۽ فوجي سربراھن جو لقب ھيو. ان لقب جي معني ڪمانڊر، سردار، حاڪم يا بادشاھ وانگر آهي. اھو ڏکڻ ايشيا، وچ ايشيا، اوڀر يورپ، ترڪي ۽ وچ اوڀر ۾ عام آهي.عورتن لاءِ ان جو متبادل خانم ۽ خاتون جو لقب آهي.اصل ۾ اھو زائن بياء ڪنفيڊريشن وارن علائقن جو لقب ھيو جيڪي ھن وقت منگوليا ۽ اتر چين ۾ واقع آھن<ref> "Henning, W. B. p501،522",</ref>
 
'''خان'''-- '''Khan'''{{efn|{{lang-mn|хан/{{MongolUnicode|ᠬᠠᠨ|valign=middle}}}} ''khan/qan''; {{lang-tr|han}}; [[Azerbaijani language|Azerbaijani]]: ''xan''; [[Ottoman language|Ottoman]]: ''han''; [[Old Turkic alphabet|Old Turkic]]: {{OldTurkicUnicode|𐰴𐰍𐰣|kaɣan}} ''kaɣan''; [[Chinese language|Chinese]]: 可汗 ''kèhán''; [[Goguryeo language|Goguryeo]]: 皆 ''key''; [[Silla language|Silla]]: 干 ''kan''; [[Baekje language|Baekje]]: 瑕 ''ke''; [[Manchu language|Manchu]]: {{MongolUnicode|ᡥᠠᠨ|valign=middle}}; [[Persian language|Persian]]: خان; [[Punjabi language|Punjabi]]: ਖਾਨ; {{lang-ur|{{nastaliq|خان}}}}; [[Baloch language|Balochi]]: خان; [[Bulgar language|Bulgarian]]: хан, ''khan'';{{efn|[[:bg:Хан Аспарух (пояснение)]]}} [[Chuvash language|Chuvash]]: хун, ''hun''; [[Bengali language|Bengali]]: খান or খাঁন)}}:مسلمانن جي نالن پٺيان گهڻو ڪري ’خان‘ ايندو آهي. جيئن: اسلم خان، افضل خان، اعظم خان وغيره. ’خان‘، ترڪي ٻوليءَ جو لفظ آهي، جنهن جي معنيٰ آهي: سردار، رئيس، امير. دراصل ترڪستان ۽ خطا جي بادشاهن جو لقب هو، جو سنڌ جي مسلمانن به، ان اميراڻي روايت کي قائم رکندي، پنهنجي نالي پٺيان ’خان‘ لاڳو ڪيو. ’خان‘ کي ’م“ گڏڻ سان ’خانم‘ مونث ٿيو، جو وڏ گهراڻي عورتن جو لقب اهي. جيئن بلقيس خانم، خورشيد خانم وغيره.
<ref>سنڌي نالا؛ ڊاڪٽر عبدالڪريم سنديلو؛مھراڻ رسالو؛ جلد 36؛ 1987؛
سنڌي ادبي بورڊ ڄامشورو </ref>