جو
جوَ انگريزي (Barley)ڪڻڪ جهڙو فصل ٿئي ٿو جيڪو اناج طور کاڌ خوراڪ طور استعمال ٿيندو آهي. جَوَ سنڌ ۾ به پوکيو ويندو آهي. طبي حوالي سان به جَوَ جا ڪيترائي فائدا ٿين ٿا. جَوَن جي ڪش به ٿيندي آهي جيڪا مريضن لاءِ مفيد هوندي آهي.[1]
طب
سنواريونالا: ع. شعير، ف. جـوَ، هه. وغيره___ جو، اريا، صعاري ۽ فرثما. اثر: گرم تر، نقصان: آنڊن ۽ مثاني کي، ميل: گيهه ۽ کنڊ، عيوض: ___-، وزن: هڪ کان چار تولا. سڃاڻپ: مشهور ان جا داڻا آهن، جيڪي کل ۾ ڍڪيل ۽ ڊگهيڙا ڏسبا آهن، ڇڙي يا ٻيءَ طرح کل لاهي صاف ڪري پوءِ ڪم آڻبا آهن. خاصيت: هنن جي ماني هلڪي غذا آهي، رت ۽ صفرا جي جوش، اُڃ ۽ گـرميءَ جـي تپ کي گهٽائين ٿا. هنن جي رٻ جگر، ڦڦڙن، سلهه، تپ دق، سيني ۽ پـاسـي جـي سـور، کنگهـه، مٿـي جي سور ۾ فـائدو ڪـري ٿي. بلغمي خلط کي تحليل ڪري ٿي، پيشاب جاري ڪري ٿي، بيمارن لاءِ لطيف غذا آهي.[2]،
گيلري
سنواريو-
جو -
جَوَ جو سُڪو ٻج -
جَوَ جي پوک
_-_United_States_National_Arboretum_-_24_May_2009.jpg)
حوالا
سنواريو- ↑ "Roznama Dunya: اسپیشل فیچرز :- جَو کے کثیر فوائد". Roznama Dunya: اسپیشل فیچرز :-. حاصل ڪيل 2019-08-12.
- ↑ ڪتاب فرھنگ جعفري :؛ ليکڪ: حڪيم محمد جعفر؛ايڊيشن: 2007؛ پبلشر: سنڌي ادبي بورڊ ڄامشورو