تندور

تندور (/ tænˈdʊər / يا / tɑ:nˈdʊər /) جنھن کي تنور بہ چيو ويندو آھي ھڪ ويلڻڪار مٽي يا ڌاتو جو تندور آھي جيڪو کاڌو پچائڻ ۽ مانيون پچائڻ ۾ استعمال ٿيندو آھي. ھي تندور ڏاکڻي، وچين ۽ اولاھين ايشيا ۾ کاڌي پچائڻ جي لاءِ استعمال ڪيو ويندو آھي،^[1] ڏاکڻي قفقاز ۾ بہ ان جو استعمال ٿئي ٿو.^[2]

تندور جي لاءِ گرمي عام طور تي چارڪول يا کاٺہ جي باھ سان پيدا ڪئي ويندي آھي، جيڪا تندور ۾ ئي ٻرندي رھندي آھي، اھڙي طرح کاڌي کي گرم رھڻ جي لاءِ ان باھ کي بي نقاب ڪيو ويندو آھي ۽ اھڙي طرح گرمي جي تپش سان کاڌو پچايو ويندو آھي تہ گرم ھوا، نقل ۽ حرڪت جو کاڌو پچائڻ ۽ چرٻي ۽ کاڌي جي رس وغيرہ چارڪول تي ٽمين. ڪنھن تندور ۾ گرمي پد 480 ڊگري سيلس (900 °F) تائين وڃي سگھي ٿو ۽ کاڌو پچائڻ جي اعليٰ گرمي پد کي برقرار رکڻ جي لاءِ تندور ۾ ڊگھي عرصي تائين باھ ٻرندي رھڻ عام آھي. تندور ڊزائن عارضي زمين جي تندور ۽ افقي رچناساز چنائي جي تندور وچ ۾ عبوري شڪل مان ٺھيل ھوندو آھي.

نالي جو ذريعو سنواريو

ھي لفظ ھندي / اردو تندور (تنور / تندور) کان آيو آھي، جيڪو فارسي تنور (تنور) کان آيو آھي، جنھن جي تمام معنيٰ (مٽيءَ جو چلھو) تندور آھي. ديھخدا فارسي لغات جي مطابق فارسي جو ھي لفظ اڪاڊيئن لفظ ٽنارو (𒋾𒂟) مان نڪتو آھي، جيڪو "گپ" ۽ (نورو / نورا) "باھ" تي جڙيل آھي ۽ ان جو تذڪرو گلگامش جي اڪيڊاني مھاڪاوي ۾ ٿيو آھي ،(سنسڪرت ۾، تندور کي ڪنڊو چيو ويندو آھي.) تندور سان لاڳاپيل ۽ ملندڙ جلندڙ لفظ مختلف ٻولين ۾ استعمال ٿيندا آھن، مثال طور فارسي جا ٽي الفاظ تندور ۽ تنوير، آرمينيائي ٿنونر (Թոնիր)، جارجيائي تون (თონე)، عربي تنور (تنّور)، عبراني تنور (תנור) ۽ ڪتاب احبار 2: 4^[3] ترڪ تندر، ازبڪ تندر، آزربائيجان ٽينڊر ۽ ڪرديش تينور.