بنو اموين جي سنڌ تي حڪومت

نالو	بنو اموين جي سنڌ تي حڪومت
بنياد	711ع
بنياد وجهندڙ	محمد بن قاسم
گادي جو هنڌ	منصوريا ۽ ٺٽو ڪو خاص نہ هو
حڪومتي نظام	مورثي شهنشاهي
ٻولي	عربي (سرڪاري)، سنڌي عوامي ھئي
شروع	711ع /92ھ
ختم	750ع/ 132ھ
پهريون حڪمران	محمد بن قاسم ثقفي
آخري حڪمران	منصور بن جهمور ڪلبي

عربن سنڌ کي 711 ع ۾ فتح ڪيو۔

حڪمران

1. محمد بن قاسم

 ( 92ھ کان 96ھ تائين ، وليد بن عبدالملڪ جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر ٿيو جنهن کي بعد ۾ معزول ڪيو۔)

2۔ يقيد بن ابي ڪبشه سڪسڪي

 ( 96ھ کان 96ھ تائين ، سليمان بن عبدالملڪ جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر ٿيو ۔ ۽ سنڌ ۾ وفات ڪيائين۔)

3۔ حبيب بن ملهب ابي صفره

( 96ھ کان 99ھ تائين سليمان بن عبدالملڪ جي دور ۾ سنڌ جو گورنر ٿيو ، پر بعد معزول ڪيو ويو۔ )

4۔ عمرو بن مسلم باهلي

( 99ھ کان 101ھ تائين ،  عمر بن عبدالعزيز جي دور ۾ سنڌ جو گورنر  ٿيو۔ )

5۔ هلال بن اهوز تميمي

( 101ھ کان 107ھ تائين ، يزيد بن ثاني عبدالملڪ جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر ٿيو ، بعد ۾ بدلي ڪيو ويو)

6۔ جنيد بن عبدالرحمٰن

( 107ھ کان 111ھ تائين ، هشام بن عبدالملڪ جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر ٿيو۔)

7۔ تميم بن يزيد عقبي

( 111ھ کان 112ھ تائين، هشام بن عبدالملڪ جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر  ٿيو۔  ديبل ۾ وفات ڪيائين)

8۔ حڪم بن يزيد عقبي

( 112ھ 121ھ تائين، هشام بن عبدالملڪ جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر ٿيو ، ۽ سنڌ ۾ قتل )

9۔ عمرو بن محمد قاسم

( 121ھ کان 125ھ تائين ، هشام بن عبدالملڪ جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر ٿيو، منصوره ۾ وفات ڪيائين۔)

10۔ يزيد بن عرار ڪلبي

( 125ھ کان 129ھ تائين ، وليد بن يزيد جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر ، ۽ منصوره سنڌ ۾ قتل ٿيو۔)

11۔ منصور بن جهمور ڪلبي

( 129ھ کان 132ھ تائين ، مروان بن محمد جي دور ۾ سنڌ جو گورنر مقرر ٿيو۔)

سنڌي ادب اموين جي دور ۾

• هن دور ۾ قرآن شريف جو پهريون دفعو سنڌي ۾ ترجمو ٿيو۔

• گذريل دورن ۾ لکيل سنڌي ڪتابن کي عربي ۾ ترجمو ڪيو ويو۔

• سنڌي شاعري ۾ قصيده گوئي رائج ٿي۔

• سنڌي زبان ۾ زبردست اضافو ٿيو ، ۽ نئين سر تشڪيل ٿي۔

• سنڌي عالمن عربي ادب ۾ وڏا ڪارناما سرانجام ڏنا۔

• هن دور ۾ سنڌي زبان نه پڙهائي ويندي هئي پر لکي به ويندي هئي۔

• سنڌي زبان ۾ مذهبي ڪتاب پڻ لکيا ويا جيڪي مڪتبن ۾ پڙهايا پڻ ويا۔

• سنڌي جي اوائلي تاريخ جو ماخذ "چچ نامو" هن دور ۾ لکيو ويو۔

سنڌي شاعر عالم اديب عرب دور ۾

1۔ ابو معشر سنڌي

2۔ ابو عطا سنڌي

3۔ ماڻڪ

4۔ ماڻڪ بن صالح

5۔ ابو ضلع سنڌي

6۔ ابو عبد الملڪ

7۔ امام اوزاعي

8۔ حافظ ابو محمد

9۔ ابو نصر سنڌي

10۔ ابو عبدالله

11۔ ابو اسحاق

12۔ سنڌي بن شاهڪ

13۔ ڪٿاجم سنڌي

14۔ منصور سنڌي

15۔ هارون ديبلي

16۔ صالح بن ڀلو

17۔ قادري منصور سنڌي

18۔ ابو جعفر سنڌي

19۔ ابن ڌنا